De eerste sessie

Natuurlijk is het niet het eerste waar je aan denkt wanneer je op zaterdag lekker gaat winkelen in het centrum van Sittard. Plotseling staat er een fotograaf voor je die vraagt of je wilt poseren voor zijn camera voor een project genaamd SittardPortrait. Dit overkwam ongeveer 25 personen afgelopen zaterdag.

Zoals aangekondigd zijn Theo en ik van start gegaan met ons project SittardPortrait. Op de eerste verdieping van V&D in Sittard hebben wij voor het opstellen van onze mobiele studio een prachtige ruimte ter beschikking gekregen. Overigens niets dan lof voor de medewerking die wij van de medewerkers van V&D Sittard hebben gekregen.

Onze mobiele studio bestaat uit een donker grijze achtergrond met een viertal reportage flitsers die voor de belichting zorgen.

De reacties van het winkelend publiek zijn verschillend, sommige vinden het gewoon niets en lopen door, anderen vinden het een goed idee zolang we maar iemand anders vragen om te poseren, maar gelukkig is er ook een grote groep van personen die het niet alleen een goed idee vinden, maar ook graag willen poseren voor onze camera. Zowel Theo als ik spreken mensen aan en proberen ze warm te krijgen voor ons project en te poseren voor de camera. De eerlijkheid gebied mij om te zeggen dat afgelopen zaterdag het merendeel van de personen door Theo is aangesproken ( he was on a roll). De portretten worden door ons beurtelings gemaakt.

We proberen met het kiezen van de personen die we op straat en op de markt tegenkomen een zo breed mogelijk beeld te vormen in onze foto's van het straatbeeld. Dit is uiteraard niet altijd gemakkelijk. Sommige mensen willen gewoon niet gefotografeerd worden, andere hebben bezwaar op basis van cultuur en/of geloof. Toch hebben we als einddoel een selectie te kunnen maken van portretten in alle leeftijden, nationaliteiten en opvallende kenmerken.

Samenvattend durf ik gerust te zeggen dat onze eerste sessie succesvol was en op velerlei punten in ieder geval  mij een leerzame en op sommige vlakken verhelderende ervaring was.



Tot de volgende keer,

Peter